W związku z informacjami na temat rozprzestrzeniania się koronawirusa zwracamy szczególną uwagę na konieczność zachowania higieny i częste mycie rąk zgodnie z zaleceniami Głównego Inspektora Sanitarnego.
Jednocześnie apelujemy do rodziców o uważną obserwację dzieci, a w przypadku pojawienia się jakichkolwiek objawów infekcji, o pozostawienie dziecka w domu i udanie się do lekarza.
Lekarze pediatrzy zalecają mierzenie dzieciom temperatury dwa razy dziennie. W razie wystąpienia gorączki powyżej 37 stopni, kaszlu, bólów mięśni i duszności należy koniecznie udać się do lekarza. 

Harmonogram czynności w postępowaniu rekrutacyjnym i postępowaniu uzupełniającym na rok szkolny 2020/2021 do publicznych przedszkoli i oddziałów przedszkolnych, dla których organem prowadzącym jest Gmina Dębno.

Harmonogram-_przedszkole_i_oddzialy_przedszkolne(1).docx

Harmonogram czynności w postępowaniu rekrutacyjnym i postępowaniu uzupełniającym na rok szkolny 2020/2021 do klas pierwszych publicznych szkół podstawowych, dla których organem prowadzącym jest Gmina Dębno.

Harmonogram_-_klasa_pierwsza(1).docx

 

21 lutego 2020 roku po raz kolejny gościliśmy w Zespole Szkolno-Przedszkolnym Pracownię Jaszczur & Przyjaciele z audycją muzyczną. Tym razem dzieci poznały tajniki gry na perkusji. Dowiedziały się, że ten instrument składa się z bębna, werbla, talerzy, pałeczek służących do grania i blachy „hi-hat”.
Serdecznie dziękujemy za wspaniały koncert i z niecierpliwością czekamy na następne spotkanie.

 

13 lutego uczniowie klas 6 pojechali do teatru, aby wziąć udział w interaktywnym widowisku „Krzyżacy”. Sami mogli wejść na scenę i poczuć się jak prawdziwi rycerze i damy dworu. Walki rycerskie, kodeks rycerski i troska o damę - to wszystko nie będzie już obce dla tych, którzy wzięli udział w przedstawieniu. Uczniowie poznali również postać Henryka Sienkiewicza – twórcy największych polskich dzieł literackich.

 

13 lutego 2020 roku przedszkolaki wzięły udział w interaktywnym widowisku multimedialnym pt. „Kot w butach – opowieść w kilku obrazach” w wykonaniu Teatru Show.
W ramach widowiska dzieci wcielały się w rolę aktorów. Niektóre odtworzyły postacie rolników, rozbójników, inne pomagały otworzyć bramy zamku. Wspólnymi siłami i mocą wyobraźni napisały na nowo „Kota w butach”.

W środę, 12 lutego klasa czwarta wraz z opiekunami wyjechała na spektakl pt. „Król Maciuś Pierwszy” do Tarnowskiego Teatru im. L. Solskiego.
Przedstawienie zrealizowane na podstawie utworu Janusza Korczaka opowiada o chłopcu zmuszonym zostać królem państwa ze względu na śmierć swojego ojca, króla.  Mimo młodego wieku Maciuś świetnie sobie z tym zadaniem poradził, choć kosztowało go to wiele trudu i wyrzeczeń.
Spektakl bardzo wszystkim się podobał, gdyż było w nim wiele wydarzeń śmiesznych, które potrafiły rozbawić, ale też wzruszających i smutnych. Bardzo wszystkim się też podobała gra młodziutkiego aktora, Dominika Jeziorka, który wcielił się w rolę Maciusia.
Po obejrzeniu sztuki cała grupa udała się na spacer do Parku Strzeleckiego, gdzie znajduje się Mauzoleum gen. Józefa Bema – bohatera dwóch narodów, polskiego i węgierskiego.
Na zakończenie wyprawy miało miejsce jeszcze krótkie spotkanie integracyjne przy ulubionych smakołykach wszystkich dzieci.
Później wszyscy pełni wrażeń wrócili do domów. Ten wyjazd zaliczamy do bardzo udanych i na pewno na długo zostanie w naszej pamięci.

13 lutego 2020 roku w naszej szkole gościliśmy członka Polskiego Towarzystwa Astronomicznego, pracownika Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Młodzieżowego Obserwatorium Astronomicznego w Niepołomicach, astronoma pana mgr Janusza Nicewicza.
Spotkanie odbyło się w ramach projektu prowadzonego przez Polskie Towarzystwo Astronomiczne z okazji świętowania stulecia Międzynarodowej Unii Astronomicznej (IAU100), do której Polska przystąpiła w 1922 roku.
Po uroczystym powitaniu przez panią Wicedyrektor mgr Bernadetę Lipińską zgromadzeni uczniowie w sali gimnastycznej wysłuchali dwie prelekcje połączone z prezentacją. Dowiedzieli się jak przebiega ścieżka edukacyjna i praca zawodowego astronoma.
Pan Janusz Nicewicz zajmuje się przede wszystkim obserwacją Słońca, więc duża część prezentacji była poświęcona naszej najbliższej gwieździe.  Ponadto uczniowie odbyli wirtualną podróż po Układzie Słonecznym, dowiadując się najciekawszych informacji o planetach, gwiazdach, Księżycu i innych ciałach występujących w Kosmosie. Prelekcje spotkały się z dużym zainteresowaniem uczniów, o czym świadczyły zadane przez nich liczne pytania, na które prelegent udzielał wyczerpujących odpowiedzi.  Następnie, dzięki sprzyjającej pogodzie, wszyscy uczniowie i nauczyciele mieli możliwość obserwować Słońce przez teleskop z filtrem słonecznym.
Wizyta astronoma, przebiegła w bardzo miłej atmosferze. Uczestnicy spotkania wzbogacili swoją wiedzę o Kosmosie, usłyszeli, że astronomia jest nauką interdyscyplinarną, tj. łączy wiele dyscyplin naukowych, które połączone w jedną całość pozwalają lepiej poznać Wszechświat, którego jesteśmy maleńką cząstką.Swoje zadowolenie i podziękowanie wyrazili brawami.
                                                                                                                    

Organizatorem spotkania była
mgr Małgorzata Dudek

 

Kolejny raz nasza szkoła wzięła udział w XX akcji Góra Grosza, organizowanej przez Towarzystwo „Nasz Dom.” Celem na który zbierane były te drobne monety, jest pomoc dzieciom, które wychowują się poza swoją rodziną – w domach dziecka czy rodzinach zastępczych. Pośrednim, ale najważniejszym celem akcji było działanie edukacyjne – pokazanie dzieciom i młodzieży, jaką siłę stanowić może niewielka pomoc wielu ludzi i wspólne działanie dla dobra potrzebujących. W dniach od  25 listopada 2019 do 2 stycznia 2020 uczniowie klasy VII Natalia Wnętrzak oraz Angelika Górka pod nadzorem nauczyciela koordynatora  przeprowadziły akcję oraz zliczyły uzbierane monety. W tym roku uzbieraliśmy kwotę 240,20 zł. Dziękujemy dzieciom oraz nauczycielom, którzy ofiarowali  monetę   na ten piękny cel.
 

Sprawozdanie z realizacji  działań podejmowanych w naszej szkole w ramach Małopolskiego Projektu „Mieć Wyobraźnię Miłosierdzia” przygotowującego uczniów Szkół podstawowych do niesienia  pomocy potrzebującym.  Projekt pod nazwą  „Albowiem dając otrzymujemy…” jest realizowany w naszej szkole w okresie od 02.09.2019  do 19.06.2020 roku.
Celem projektu jest  uwrażliwienie dzieci i młodzieży ma dostrzeganie potrzeb drugiego człowieka, przygotowanie uczniów do społecznego działania na rzecz potrzebujących oraz zachęcenie ich do aktywnego działania 
w ramach wolontariatu w Szkolnym Kole Caritas.

Opis i harmonogram działań zrealizowanych w ramach Projektu.

1. Udział w organizacji imprez środowiskowych:

a) Przygotowywanie Dnia Seniora dla  osób starszych we współpracy z Kołem Gospodyń Wiejskich ( w dniach od 18 do 20.10.19  wolontariusze z koła Caritas i świetlicy szkolnej pomagali w dekoracji i przygotowywaniu sali dla zaproszonych gości ).
b) Planowanie i organizacja “Wigilii dla samotnych” przy współpracy z Parafialną  Caritas i księdzem proboszczem  w ramach tego działania w listopadzie został przeprowadzony wywiad środowiskowy, w celu ustalenia nazwisk osób mieszkających samotnie w parafii Dębno. Następnie z pomocą  rodziców zostały wydrukowane zaproszenia i dostarczone przez naszych wolontariuszy osobom samotnym. Ponadto w grudniu na Wigilię członkowie Caritas w świetlicy szkolnej przygotowali oryginalne stroiki świąteczne oraz podczas zajęć kulinarnych w szkole a także w domu z rodzicami upiekli i udekorowali piernikowe serca. Także w dniu 15 grudnia, podczas Wigilii nasi wolontariusze wraz z opiekunem pomagali przy obsłudze gości oraz inicjowali wspólny śpiew kolęd.

2.Organizacja dyżurów na stołówce szkolnej: 

Przy współpracy opiekuna z członkami Caritas został  przygotowany i realizowany harmonogram pełnienia dyżurów wolontariuszy na stołówce podczas wydawania posiłków. 

3. Udział w zbiórkach i akcjach charytatywnych:

a) Akcja Góra Grosza została zorganizowana w szkole w listopadzie ( dochód przeznaczony dla dzieci przebywających w domach dziecka i rodzinach zastępczych) przy współpracy z towarzystwem Nasz Dom.

b) Sprzedaż świec wigilijnych przy kościele w Dębnie ( dochód został przeznaczony na potrzeby ludzi samotnych i chorych w parafii i Diecezji Tarnowskiej).

c) W dniu 15.12.19 (niedziela) przy kościele parafialnym w Dębnie oraz  kaplicy w Jastwi 16 wolontariuszy z działającego przy naszej szkole Szkolnego Koła Caritas wraz z opiekunem i  chętnymi rodzicami przed i po nabożeństwach kwestowało na rzecz chorego dziecka z Porąbki Uszewskiej w celu uzyskania środków na  ratowanie życia (operacja za granicą ). Kwesta została zorganizowana przy współpracy ze szkolnym kołem Caritas z Porąbki Uszewskiej oraz z Fundacją Charytatywną.
d) Przy współpracy z diakonią działającą na rzecz osób niepełnosprawnych  oraz Firmą Explodekx prowadzimy całoroczną zbiórkę zakrętek przeznaczonych na  zakup sprzętu rehabilitacyjnego dla osób niepełnosprawnych oraz ich wakacyjnego wypoczynku.

4.Odwiedzanie chorych i samotnych po domach ( wykonywanie w razie potrzeby drobnych  prac domowych, składanie upominków i życzeń z okazji świąt).

a) Wyjazd do Domu Opieki Społecznej w Porąbce Uszewskiej ( zaprezentowanie świątecznego programu artystycznego, wspólne śpiewanie kolęd).

5.Pomoc  koleżeńska w nauce oraz w rozwiązywaniu trudności i problemów ( wyjaśnianie niezrozumiałych zagadnień, wspólne czytanie lektur i śpiewanie piosenek, pogadanki i dyskusje, gry i zabawy  edukacyjne oraz integracyjne), pełnienie funkcji asystenta nauczyciela podczas prezentacji, wykonywania ćwiczeń, eksperymentów i doświadczeń.

6.Opieka nad grobami żołnierskimi  na cmentarzu w Dębnie.

a) Systematyczne  odwiedzanie miejsc pamięci ofiar pierwszej i drugiej wojny światowej (porządkowanie, czyszczenie oraz wykonywanie prac pielęgnacyjnych wokół grobów, zapalenie zniczy i modlitwa za zmarłych).

Opiekun  wolontariatu:     Małgorzata Koczwara
 

Dnia 25 stycznia w budynku Ochotniczej Straży Pożarnej w Jastwi odbyła się uroczystość Dnia Seniora, zorganizowana przez sołtysa wsi i Radę Sołecką. Dostojnych Gości uszanowali uczniowie klas drugich Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Dębnie, którzy zaprezentowali przygotowany na tę okoliczność program artystyczny. Poprzez wiersze, piosenki i scenki teatralne pragnęli złożyć podziękowanie za troskę, życzliwość, pomoc i życiową mądrość, którą Seniorzy przekazują młodym pokoleniom. Uczniowie życzyli zdrowia, pogody ducha i zadowolenia z zaszczytnego i pięknego etapu życia.

W piątek, 24 stycznia 2020 roku odbyła się w naszej szkole zabawa choinkowa.
Na pięknie przystrojonej sali gimnastycznej, która w tym dniu przeobraziła się w salę balową dzieci, przebrane w niezwykłe stroje różnych postaci baśniowych tańczyły w rytm przebojów dla najmłodszych. Brały też udział w rozmaitych konkursach i zabawach, które wprawiły wszystkich w świetny nastrój.
Bal przeznaczony dla starszych uczniów miał raczej formę dyskoteki. Bawiono się przy najnowszych przebojach muzyki pop, ale hitem nadal były piosenki Sławomira. Didżeje prowadzący imprezę mieli pełne ręce roboty.
Po kilku godzinach znakomitej zabawy choinkowej uczniowie opuszczali szkołę wytańczeni, wybawieni, pełni wrażeń i w świetnych humorach.

Dzień Babci i Dziadka to piękna uroczystość, która każdego roku jest organizowana w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Dębnie. Także w tym roku przedszkolaki, dzieci z oddziałów przedszkolnych oraz uczniowie klas drugich, zaprosili swoje Babcie i Dziadków na uroczyste spotkanie. Każda grupa przedstawiła swój program artystyczny. Były to wzruszające wiersze i piosenki okolicznościowe związane ze Świętem Babci i Dziadka. Oprócz montażu słowno – muzycznego, goście obejrzeli także jasełka oraz pokazy taneczne w wykonaniu rodziców i dzieci.
Na koniec tych wyjątkowych występów smyki wręczyły swoim ukochanym Babciom i Dziadkom własnoręcznie przygotowane prezenty.
Serdecznie dziękujemy wszystkim rodzicom za pomoc w przygotowaniu imprezy.

Ze względów organizacyjnych zmiana podziału godzin nastąpi 17 lutego 2020 r., a nie od 10 lutego.

Za utrudnienia przepraszamy.

16 stycznia 2020 roku uczniowie naszej szkoły wraz z rodzicami i nauczycielami wybrali się do Domu Opieki Społecznej w Porąbce Uszewskiej, aby kolędować wspólnie z osobami chorymi. Wyjazd zorganizowano w ramach wolontariatu oraz innowacji realizowanej w szkole. Były tańce, zaśpiewano kolędy i piosenki świąteczne, żeby umilić czas podopiecznym domu.
Występy bardzo podobały się staruszkom i siostrom zakonnym, które się nimi opiekują.
To było bardzo wzruszające spotkanie. Niektórzy po raz pierwszy byli w takim miejscu, dlatego ten wieczór stał się doskonałą lekcją pokory i miłości. Był wzruszającym spotkaniem młodości ze starością.

   Pomysł udostępnienia na facebooku wybranych haseł ze „Słownika pedagogicznego dla rodziców i nauczycieli zagubionych w nowoczesnym świecie”, publikowanych przez ostatnie pięć lat w kwartalniku „Wokół szkoły”, okazał się noworocznym „strzałem w dziesiątkę”. Pojawiła się lawina reakcji, gwałtownie przybyło osób śledzących profil bloga. Okazało się, że owe hasła mogą się nawet podobać, choć oczywiście w różnym stopniu, odzwierciedlonym liczbą lajków i komentarzy. Samo w sobie jest to dla mnie jako publicysty cenną informacją o stanie ducha i zainteresowaniach Czytelników.

   Szczególnie żywy odzew wywołało hasło „Nie bawię się z tobą!”, zamieszczone w dwóch wersjach, które przytaczam tutaj na użytek osób niekorzystających z facebooka.

NIE BAWIĘ SIĘ Z TOBĄ! (2015)– Prosty komunikat pozwalający małemu dziecku poinformować inne dziecko o niezadowoleniu z jakości wzajemnych kontaktów. Zdrowy przejaw kształtowania relacji społecznych w grupie rówieśniczej, przez niektórych rodziców określany jednak nowocześnie, mianem mobbingu. Mobbing w piaskownicy – tego nie wymyśliłby nawet Mrożek!

NIE BAWIĘ SIĘ Z TOBĄ! (2020)– Prosty komunikat pozwalający małemu dziecku poinformować inne dziecko o niezadowoleniu z jakości wzajemnych kontaktów. Zdrowy przejaw kształtowania relacji społecznych w grupie rówieśniczej, przez rosnącą rzeszę dorosłych traktowany dzisiaj jako przejaw agresji (przemocy), wymagający interwencji. 
W wersji soft – rozmowy uświadamiającej wychowawcy z agresorem i/lub jego rodzicami
o niestosowności takiego zachowania. W wersji hard – wsparcia psychologicznego dla ofiary i  warsztatów zastępowania agresji dla całej grupy dzieci. Na horyzoncie rysuje się już wersja super hard – pozew sądowy, do wyboru: przeciwko rodzicom agresora albo niekompetentnemu personelowi placówki oświatowej.

   Pierwotnie przesłanie tego hasła było proste: nie pchajmy swojego dorosłego nosa we wszystkie, nawet najbardziej banalne sprawy dziejące się między dziećmi i nie przenośmy do tego świata naszych ocen i pojęć. Jednak coś, co pięć lat temu wydawało mi się godnym wyśmiania absurdem, teraz nabrało rangi poważnego problemu, dotyczącego nie tylko dzieci, ale wciągającego również dorosłych.

   Rzecz w tym, że właściwie z roku na rok obserwuję gwałtowny wzrost rodzicielskiej troski o wszystko, co własnego dziecka dotyczy. Ot, takie rodzicielstwo totalne, kształtowane przez emocje, rosnące na toksycznej pożywce informacyjnej docierającej z otoczenia.

   Pisze komentatorka mojego posta na facebooku o rzeczywistości szkolnej swojego dziecka: „Będziesz się z nami bawić, jeśli wypijesz wodę z kałuży i zjesz ziemię spod krzaka”. Inna opisuje maczanie słonych paluszków w kleju i zmuszanie jej dziecka do zjedzenia tego. Jedno i drugie w kolejnym komentarzu słusznie zostaje uznane za obrzydliwe, złe i przygnębiające. Na tle takich opisów zdarzeń moja sugestia, wynikająca z treści hasła, żeby nie ingerować niepotrzebnie w to, co dzieje się między dziećmi, może wydawać się słaba. Ale muszę stanąć w jej obronie, bowiem nie ma sensownej alternatywy.

   Nie wiem, czy świat stał się tak bardzo niebezpieczny, czy tylko rozsypało się nasze poczucie bezpieczeństwa, w czym pomaga nieustająca lawina informacji medialnych, złych, bardzo złych i tragicznych, ale za to przyciągających uwagę. Tylko w sprawach dotyczących młodzieży i tylko z ostatniego czasu: nastolatek zasztyletował w szkole innego nastolatka, szóstoklasista popełnił samobójstwo, bo nauczycielka techniki postawiła mu piątkę a nie szóstkę, brat zabił brata w kłótni o dostęp do komputera czy też konsoli do gier… To działa na rodzicielską wyobraźnię, nauczycielską zresztą też. Czy my-dorośli jesteśmy w stanie funkcjonować tak jak kiedyś, a jednocześnie zapobiec tego typu wydarzeniom?! Czy nauczyciel będzie musiał już zawsze brać pod uwagę, że jego fałszywy ruch przy wystawieniu stopnia może doprowadzić do tragedii? Czy rodzic, pozostawiając w domu dwójkę swoich dzieci, będzie już zawsze zastanawiać się, czy kłótnia pomiędzy nimi nie doprowadzi do tragedii? Odpowiedź nie może być pozytywna, bo tak funkcjonować się nie da. Nie ma takich zabezpieczeń organizacyjnych ani prawnych, może poza umieszczeniem dzieci w izolatkach i kaftanach bezpieczeństwa na dodatek, które pozwoliłyby zapobiec nieoczekiwanym efektom rozmaitych zaburzeń, szerzących się w młodym pokoleniu. Musimy przydawać rzeczom dotyczącym dzieci właściwą miarę, żeby nie uczynić z nich kalek psychicznych,  a samemu nie zwariować.

   Faktem jest, że relacje między dziećmi w ostatnich latach zbrutalizowały się. Między dorosłymi zresztą też, od poziomu polityków aspirujących do rządzenia państwem, po wczasowiczów ukrytych za parawanami na plaży w Łebie. Dzieci nie żyją w próżni i chłoną atmosferę, którą tworzy całe społeczeństwo. Jednocześnie te same dzieci są dzisiaj, jak nigdy, postawione na piedestale. Nie miejsce to na rozważanie dlaczego, ale tak właśnie jest. Projekt „dziecko” ma być udany, dziecko zadbane i szczęśliwe. Niestety, szczęście utożsamiane jest z brakiem przeciwności losu, a nie z ich pokonywaniem. Z natychmiastowym spełnianiem marzeń, a nie staraniem o ich spełnienie. A za tym idzie brak gotowości na porażki i brak odporności w ich obliczu.

   Takich obrzydliwych, złych i przygnębiających sytuacji, jakich przykłady wymieniłem powyżej za komentatorkami z FB, w swojej karierze pedagogicznej widziałem setki. Ostatnio jest ich więcej, niż kiedyś, uczniowie przeżywają je mocniej, więc częściej, niż kiedyś proszę o interwencję psychologa. Ale nadal, podobnie jak kiedyś oczekuję najpierw od rodziców, aby zanim zaczniemy „coś z tym robić”, spojrzeli na sytuację przez dwa filtry. Pierwszy – autorefleksyjny – „Co takiego jest mojemu dziecku, że inne mu dokuczają?!”. Bo jednak nawet dzisiaj naturalnym stanem pomiędzy dziećmi jest wspólna zabawa.

   Drugi filtr nazwałbym zdroworozsądkowym. - Jeśli będą się z tobą bawić, pod warunkiem, że zrobisz coś głupiego, to się z nimi nie baw! Poszukaj innych koleżanek i kolegów (jeśli dziecko ich nie może znaleźć, tym bardziej patrz filtr pierwszy).

   Oczywiście zdaję sobie sprawę, że często sytuacja staje się tak zaogniona, że dziecko sobie autentycznie nie radzi. Więc w sytuacjach kryzysowych pomoc pedagoga, czy psychologa jest potrzebna, jak nigdy wcześniej. Ale nie oczekujmy, że będzie tak w każdej sytuacji, bo zwariujemy, a dzieci wraz z nami.

   Puenty dla tych refleksji dostarczyło mi dzisiaj samo życie. Tak się bowiem złożyło, że wjeżdżałem kolejką gondolową na Jaworzynę Krynicką, a w wagoniku oprócz mnie podróżowało kilkumiesięczne dziecko w wózku, wraz z rodzicami. Wjazd trwa kilkanaście minut, więc zdążyliśmy sobie trochę pogadać o tym i o owym. W pewnej chwili wagonik wyjechał spomiędzy drzew i na twarz dziecka, które spokojnie leżało w wózku i obserwowało świat, padły ostre promienie słońca. Czujny tata natychmiast ustawił swoją dłoń tak, by zacienić oczy malucha. Ośmielony miłą rozmową, postanowiłem zaryzykować i zapytałem, czy mogę podzielić się pewną myślą, która dla rodziców może okazać się ciekawa. Po uzyskaniu zgody poprosiłem ojca dziecka, żeby cofnął rękę i popatrzył, co się stanie. A stało się to, co (było dla mnie) oczywiste – dziecko przymknęło oczy. Bez żadnego grymasu dyskomfortu! Ręka wróciła na miejsce, dziecko oczy otworzyło, powtórnie została zabrana – zamknęło. Zapytałem – dlaczego osłania Pan oczy dziecka? Przecież ono właśnie uczy się, jak radzić sobie z otoczeniem. Odbywa lekcję (jedną z setek lub tysięcy), do czego służą różne części ciała, w tym wypadku powieki. Nie należy mu tego doświadczenia odbierać! Owszem, gdyby zaczęło płakać lub wiercić się, może interwencja byłaby usprawiedliwiona. Ale jeśli nic się nie dzieje, trzeba pozwolić dziecku przeżywać także chwile dyskomfortu.

   Przejechaliśmy kolejne kilkaset metrów - maluch z zamkniętymi oczami - aż wreszcie młody tata nie wytrzymał psychicznie. Podniósł budę wózka, żeby twarz dziecka była w cieniu. Ale wysiadając z wagonika podziękował.

   Drodzy Rodzice! Jeszcze zanim dziecko pójdzie do szkoły, możecie zwiększyć jego odporność na przeciwności losu. Po prostu nie spełniajcie jego potrzeb z wyprzedzeniem. Dajcie szansę przeżycia dyskomfortu. Uczcie, że nie wszystko otrzymuje się tu i teraz. To nie są wydumane rady – naprawdę widać, jak bardzo dzisiejszym dzieciom brakuje dzielności, unicestwianej przez nadmiar opieki w dzieciństwie.

   Krótko mówiąc, pozwólcie swoim dzieciom "mrużyć oczy"! I "nie podnoście budy od wózka", jeśli dziecko nie da wyraźnego sygnału, że tego potrzebuje.

--------------------------------------------------------------------------

Postscriptum (fragment artykułu z numeru 1/2014 kwartalnika „Wokół szkoły”):

Trudno oprzeć się wrażeniu, że wielu rodziców nie radzi sobie ze światem, który został pozbawiony jakiejkolwiek naturalności. Nie chodzi wyłącznie o przekształcenie środowiska przyrodniczego, ale także społecznego, które powoduje, że wychowanie młodego pokolenia straciło swój tradycyjny kontekst kulturowy, a stało się zadaniem heroicznym, wymagającym wymyślania wszystkiego od nowa. Zazwyczaj pod dyktando legionu Wujków Dobra Rada, którzy tylko czyhają, by sprzedać nieszczęsnym rodzicom jakiś towar lub pomysł (który zresztą jest dzisiaj również towarem). A jeśli nawet materiał prasowy zdaje się pełnić wyłącznie funkcję informacyjną, to i tak nie poprawia samopoczucia czytelników. Oto w numerze 22/2014 „Newsweeka” znalazł się artykuł Doroty Romanowskiej o przyciągającym uwagę tytule „Pochwała brudu”, w którym czytamy:

„Dr David P. Strachan, epidemiolog z londyńskiego ST. George’sHospitalMedical School (…) w prestiżowym czasopiśmie medycznym „British MedicalJournal” sformułował (…) tzw. „hipotezę higieniczną”. Zakłada ona, że od pierwszych chwil życia potrzebujemy mikrobów. Kontakt z nimi jest niezbędny, by układ odpornościowy nauczył się chronić nasz organizm przed zagrożeniem. – Bakterie, grzyby i inne drobnoustroje, które uważamy za złe, są częścią środowiska. Jedynie żyjąc z nimi, mamy szansę rozwijać się prawidłowo – mówi Michael Zasloff, immunolog z Georgetown University Medical Center. Organizm wystawiony od wczesnego dzieciństwa na działanie różnych mikrobów uczy się, które są dobre, a które złe. Z tej wiedzy korzysta potem przez całe życie.”

W konkluzji dowiadujemy się, że eliminowanie z otoczenia dziecka naturalnych czynników chorobotwórczych wydaje się być przyczyną różnych rodzajów alergii i innych chorób związanych z wadliwym działaniem układu odpornościowego. A więc nie tylko wycinanie lasów tropikalnych, zanieczyszczenie wód i skażenie gleby, ale także… nadmiar czystości jest niebezpiecznym przejawem przekształcenia środowiska przyrodniczego.

A teraz – to już moja własna inicjatywa – spróbujmy powyższy fragment artykułu przerobić, stawiając inną hipotezę, którą nazwę „opiekuńczą”:

„Zakłada ona, że od pierwszych chwil życia potrzebujemy pewnej dawki dyskomfortu. Kontakt z nim jest niezbędny, by układ nerwowy nauczył się prawidłowo reagować na stres, pobudzając organizm do działania. Poczucie braku, frustracja, które uważamy dzisiaj za złe, i przed którymi ze wszystkich sił staramy się chronić dzieci, są częścią naturalnego środowiska społecznego. Jedynie żyjąc z nimi, mamy szansę rozwijać się prawidłowo – mówi Jarosław Pytlak, pedagog z Warszawy. Człowiek wystawiony od wczesnego dzieciństwa, w bezpiecznym skądinąd środowisku rodzinnym, na działanie różnych czynników stresogennych uczy się na nie reagować w sposób akceptowalny społecznie. Z tej wiedzy korzysta potem przez całe życie.”

Nie potrafię przytoczyć wyników badań naukowych na poparcie „hipotezy opiekuńczej”, jednak znajduje ona pełne potwierdzenie w moim doświadczeniu. Wychowujemy pokolenie dzieci „przezaopiekowanych”, które z tego powodu prezentują brak szacunku dla innych ludzi, bo wszyscy są na ich usługi, nie są przedsiębiorcze, bo wszystko w ich życiu jest wyreżyserowane i nastawione na osiągnięcie z góry założonego efektu, i nie mają poczucia odpowiedzialności, bo wszystko, co ich dotyczy  jest narzucone i kontrolowane przez dorosłych. W ten właśnie sposób przejawia się zgubny wpływ przekształcenia naturalnego środowiska społecznego, co już można dostrzec w młodym pokoleniu, a będzie – obym był złym prorokiem – tylko gorzej już za kilka lat.

 

W dniach od 02 stycznia 2020 r. do 10 stycznia 2020 r. zapraszamy rodziców na

Dni otwarte szkoły

W ramach tych dni rodzice mogą uczestniczyć w prowadzonych przez nauczycieli lekcjach a także indywidualnie porozmawiać na temat postępów w nauce i zachowaniu swoich dzieci z nauczycielami i wychowawcami.

Tuż przed Bożym Narodzeniem w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Dębnie została wystawiona „Etiuda bożonarodzeniowa” przygotowana przez uczniów, rodziców, nauczycieli i pracowników szkoły w ramach innowacji „Teatr mój tworzę ogromny”.
Przedstawienie zostało podzielone na 3 części. W akcie pierwszym ukazano piekło z dramatycznym tańcem diabłów oraz zaprezentowano reakcję Lucyfera na wiadomość o narodzinach Dzieciątka. Następnie aktorzy wraz z widzami poszybowali w górę, aby sprawdzić, jak aniołki i gwiazdki szykują się do świąt. W akcie trzecim ukazano ziemię – miejsce, gdzie toczy się nieustanna walka dobra ze złem o ludzką duszę. Całość zakończyła się wesołym tańcem rozbrykanych bałwanków, który zapewne ucieszył najmłodszych.
W spektaklu wzięło udział prawie 60 osób. Połączył on całą społeczność szkolną, gdyż wystąpiły dzieci z oddziału przedszkolnego, członkowie Szkolnego Kółka Teatralnego, uczniowie z wielu klas oraz nauczyciele, pracownicy szkoły i duże grono rodziców. Zespół muzyczny, prowadzony przez panią dyrektor, wzbogacił występ oprawą muzyczną grając najpiękniejsze polskie kolędy i piosenki bożonarodzeniowe.  Wszyscy bardzo zaangażowali się w przygotowanie przedstawienia, które zaprezentowano dwa razy – w piątek dla społeczności szkolnej, a w sobotę dla społeczności lokalnej. Widzów zachwycił przede wszystkim zjawiskowy taniec aniołów, prezentacje najmłodszych oraz zabawny występ rozbrykanych bałwanków.
Spektakl bawił i wzruszał, a dopełnieniem wszystkiego była muzyka, która podkreślała nastrój.

Przed świętami Bożego Narodzenia został rozstrzygnięty szkolny konkurs na wykonanie postaci anioła. Wpłynęło 25 prac, które prezentowały artystyczny dorobek przedszkolaków i uczniów klas I-VIII. Jury miało bardzo trudne zadanie, ponieważ każda postać anioła była niezwykle pomysłowa i niepowtarzalna. W związku z czym postanowiono wyróżnić wszystkie prace i nagrodzić każdego uczestnika.
Anioły przez cały grudzień zdobiły szkolny korytarz, wprowadzając świąteczny nastrój i urzekając swoim pięknem.
Konkurs zorganizowały mgr Bernadeta Lipińska i mgr Agnieszka Śmietana.

Dyrektor Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Dębnie informuje, że w roku 2020 przerwa w pracy przedszkola w związku z okresem wakacyjnym będzie:

od 01 lipca do 15 lipca 2020 r.
i
od 31 lipca do 31 sierpnia 2020.

 

W dniach od 16 lipca do 30 lipca 2020 r. nasze przedszkole będzie pełnić dyżur wakacyjny.

 

 

Dzień 20 grudnia 2019 roku jest dodatkowym dniem wolnym od zajęć dydaktycznych. W tym dniu organizowane są wigilie klasowe. Świetlica w tym dniu czynna jest od godziny 8.00 do 15.30. Przedszkole i oddział dzieci 6-letnich pracuje w tym dniu bez zmian.

 

Harmonogram pracy szkoły:

I zmiana: klasy – 2b, 3, 4, 5a, 6b, 7 i 8

8.00 – 9.30 – wigilie klasowe

9.45 – ok. 10.45 – przedstawienie na sali gimnastycznej

II zmiana: klasy 1, 2a, 5b, 6a

9.45 – przedstawienie na sali gimnastycznej

ok. 10.45 do 12.30 – wigilie klasowe

 

W tym dniu dzieci szkolne nie mają obiadu.

 

Dowóz 20 grudnia 2019 r.

I. 7.40 – 0, 2b, 3, 4, 5a, 6b, 7 i 8

II. 9.20 – 1

 

Odwóz:

• Ok. 11.00 – 11.10 – 2b, 3, 4, 5a, 6b, 7 i 8. Jeżeli przedstawienie skończy się przed godziną 11.00 - wychowawcy klas - dzieci z Jastwi pilnują do godziny 11.00, następnie sprowadzają do szatni i przekazują pani opiekunce.
• 13.35 – klasa 1 i 0

Dzieci dojeżdżające z klasy 1 czekają na odwóz na świetlicy – nauczyciel wychowawca po skończonej wigilii odprowadza dzieci do świetlicy.

20 grudnia 2019 r.

 

Dowóz

I. 7.40 – 0, 2b, 3, 4, 5a, 6b, 7 i 8

II. 9.20 – 1

 

Odwóz:

• ok. 11.00 – 11.10 – klasy: 2b, 3, 4, 5a, 6b, 7 i 8. 
• 13.35 – klasa 1 i 0